За месяц протестов, которые не утихают в Гомеле с 9 августа, в акциях успели поучаствовать десятки тысяч горожан. Многие из гомельчан вышли на манифестации впервые. «Флагшток» разыскал активистов со стажем, которые поделились своими наблюдениями относительно отличительных черт нынешних протестов.
Марыся Тульжанкова, мастачка, вучыцца ў адным з ВНУ Польшчы.
— Нельга ў Польшчы спакойна назіраць за падзеямі ў Беларусі. Пакуль я там была па справах навучання, мне вельмі карцела вярнуцца, бо тут творыцца гісторыя.
28 жніўня падчас акцыі «ланцуг салідарнасці.» ў 17-м мікрараёне Марысю Тульжанкову затрымалі міліцыянты за тое, што яна ў руках трымала шарык:
— Падчас майго затрымання міліцыянтамі я заўважыла, што яны былі нейкія напружаныя і акуратна трымаліся. Былі вельмі культурнымі. Калі выпадкова мяне зачапілі, увесь час выбачаліся: «Прабачце... Ой-ой...» Баяліся, мусіць, парушыць нейкія нормы. З іх боку пачаліся размовы-апраўданні: «Вы ведаеце, не могуць быць згвалтаванні ў аўтазаках!» У мяне складвалася ўражанне, што яны хочуць рэабілітавацца. Нешта змянілася ў іх стаўленні ўвогуле. Не сумняюся, што ў іх таксама прысутнічае стрэс: «А што будзе з намі далей? А раптам давядзецца адказваць?»
Марыся, вярнуўшыся з Польшчы ў ахопленую рэвалюцыйнымі падзеямі Беларусь, не можа пазнаць суграмадзянаў:
— Адназначна памянялася грамадства за апошнія паўгода, такі каласальны "level up" у свядомасці людзей. Я не чакала такіх пераменаў, я не веру дагэтуль, што гэта Беларусь! Такі тут дух свабоды і салідарнасці прысутнічае. Гэта нешта неверагоднае. Людзі памяняліся і назад адкату быць не можа.
Ілля Міронаў, грамадскі актывіст, у 2011 годзе неаднаразова прыцягваўся за адміністрацыйнай адказнасці за ўдзел у мірных пратэстах:
— 9 лет назад, если сравнивать с «молчаливыми акциями протеста», все было по–другому. Конечно, сейчас общество активизировалось. И гораздо больше людей выходит на улицы. Такое впечатление, что большинство выступает за перемены. Даже если кто-то не выходит на митинги, то всё равно поддерживает: сигналят на автомобилях и даже ставят протестную музыку в квартирах. То есть, общество намного активнее протестует, чем раньше. Людей не удалось запугать. Как бы государство ни давило, даже смерть в Гомеле была (парня звали Александр Вихор). Это было целенаправленное запугивание, чтобы белорусы не протестовали. У меня даже знакомого забрали во время выгула собаки. Но эффект был обратный. За каждого потерпевшего вышло 10 человек, чтобы выразить протест против беззакония в нашей стране. По моим ощущениям, на этот раз у нас все получится и Беларусь станет свободным и демократическим государством.
Флагшток